kim?

yaşamayanbilir

7 Şubat 2014 Cuma

ebediyen

İlerleme sürer, çığlıklar tükendi.
Sevişenlerin tutkusuna övgü bitti.
Masalarının çevresinde oturmuş, bağırarak konuşurlar,
yağmurun yıkayıp temizlediği çiçekleri saçarlar,
bahçenin ön kapısında ayakta durmuş,
gökteki bulutlar gibi geçip gidenleri izlerler,
anın sıcaklığında haykırmaya çalışırlar,
içlerinde yanan bir öfke tarafından ele geçirilmiş.

Bebek gibi zırlarım, geçen yıllar yaşlandırmışsa da beni,
çocuklarla öyle boşa harcandı ki zamanım,
tutulması zorunlu bir söz, içten gelen ortak paylaşıma rağmen
talihsiz bir anlaşmanın lanetini kabul eder gibi.
Bahçenin ön kapısında oynarken,
manzaram çitlerden duvara esner,
ne kelimelerle açıklanır, ne eylemlerle tanımlanır,
ağaçları ve yapraklarını izlersin dökülen.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder